۱۳۸۸ شهریور ۱۴, شنبه

منطقه امن!
به بچه فیل در زمان تولد یاد میدهند که به هر فضای خیلی کوچکی قانع باشد.
مربی او پایش را با طناب به پایه ای چوبی که قبلا در زمین فرو کرده است، میبندد این کار بچه فیل را محبوس میکند و او فقط ناحیه ای را که بلندی طناب به آن میرسد میشناسد، یعنی همین منطقه امن. در ابتدا بچه فیل سعی میکند که این طناب را پاره کند، اما طناب خیلی محکم است. بنابر این بچه فیل یاد میگیرد که نمیتواند طناب را پاره کند، و باید در آن محدوده ای که با طناب تایین شده است، باقی بماند.
وقتی بچه فیل بزرگ میشود و به اندازه مجسمه ای پنج تنی در می آید، به راحتی میتواند همان طناب را پاره کند، ولی حتی آن را امتحان هم نمیکند، چون یاد گرفته است که نمیتواند طناب را پاره کند. به این ترتیب، بزرگترین فیل را میتوان با نازکترین طناب زندانی کرد.
شاید این توصیفی از شرح حال شما هم باشد، شمایی که هنوز در منطقه امن خود با چیزهایی به ضعیفی و نازکی همان طنابی که فیل را کنترل میکند به دام افتاده اید، با این تفاوت که طناب شما از افکار و تصوراتی که خودتان دریافت کرده  و در جوانی آنها را باور کرده اید، ساخته شده است. اگر این وضعیت شما را توصیف میکند. خوب سه تا راه حل دارد:
1.تکرار جملات مثبت و گفتگوی درونی مثبت با خود.
2.تصاویر درونی جدید و قدرتمندی از داشتن،انجام دادن و بودن آنچه میخواهید خلق کنید.
3.می توانید به سادگی رفتار خود را تغییر دهید.
   هر سه روش شما را از منطقه امن قدیمیتان خارج خواهد کرد.

۸ نظر:

فیدوس گفت...

شاید هم پای ملت ایران را به همچنین طنابی بسته باشند فرهاد ؟ نه؟

صمد گفت...

سلام

جالب لود
استفاده کردیم

تجربه ها گفت...

برای فیدوس

شـــــــــــایــــــــد

سعيده گفت...

يه تفاوتي بزرگ بين فيل و ما آدمها وجود داره..ما آدمها فكر داريم..ميدونيم كه ميشه از محدوده هاي تعيين شده بيرون اومد..تنها چيزي كه هست شهامت...شهامت داشته باشيم و بدونيم محدوده تعيين شده مشكل داره همه چي حله

فرشته گفت...

کجاست منطقه ی امن...
سلام.خسته نباشید دوست عزیز.

تجربه ها گفت...

برای سعیده

این "دانستن" و "شهامت" که میگی اگه در کنار هم باشن قادر به ایجاد هرنوع تغییر و رسیدن به موفقیتهای چشمگیری میشوند.

نسترن گفت...

آره.کاش ما ایرانی ها قبل از این بینبیجه میرسیدیم که میشه این طناب هارو پاره کرد.هنوز هم دیر نشده!
مرسی فرهاد جان استفاده کردیم.

نسترن گفت...

آره.کاش ما ایرانی ها قبل از این بینبیجه میرسیدیم که میشه این طناب هارو پاره کرد.هنوز هم دیر نشده!
مرسی فرهاد جان استفاده کردیم.