هیچ چیزی مطلقا خوب و یا مطلقا بد نیست، مهم این است که از هر مفهوم به جای خود استفاده کنیم مثل تکه های پازل. یک تکه سیاه پازل به اندازه تکه های سفید ارزشمند است و وقتی در جای خود قرار میگیرد، در کنار بقیه تکه ها، کامل کننده و زیبایی بخش یک تصویر میشود. پازل یک بازی فکری است که از تکه های کوچک نامنظم تشکیل شده است و با کنار هم قرار دادن تکه ها، یک کلیت منظم معنی دار خلق میشود.اجزای پازل در طول زندگی باید جوری انتخاب و در کنار هم قرار داده شوند که بازی مهیج و جالب شود و ما را به ادامه دادن تشویق کند و در نهایت آنچه را که در ذهن داشته ایم، متبلور کند و چه نیکو خواهد شد اگر تصویری که در نهایت ساخته میشود هم برای خودمان و هم برای دیگران جذاب و بیان کننده تمام حقایق درون و افکار ما باشد و نیاز به تعبیر و تفسیر برای خودمان وهم برای دیگران نداشته باشد و چه بد خواهد شد اگر در خاتمه در یابیم که تصویر ساخته شده با آنچه که ما میخواستیم متفاوت است و از آن بدتر این خواهد بود که احساس کنیم تمام تکه های چیده شده را باید از هم بپاشیم و از نو بسازیم اما مهلت چیندمان دوباره آن را نداشته باشیم
پستها
۱۵ نظر:
و دعا کنیم که شاید پازل قدیم از هم بپاشه تا ما پازلمونو بسازیم
با حسین موافقم پازل پدرامون به درد ما نمی خوره!
خوب شد وبلاگم؟
باران بودم راستی!
بعضي پازل ها هستند كه آدم رو دچار سرگيجه ميكنند از بس كه بزرگ و سخت هستند
و اجزاي به هم متصل شدنيشون زيادن
اميدوارم بتونيم پازل زندگيمون رو بچينيم
و خوب باشه
اون ی که همه وجودش و گذاشته رو یه پازل و تو عمق وجودش یه حس غریبیه که هی بهش نهیب می زنه که پازل و که تموم کردی خودت م تموم میشی یادت نره . و اون هی پازل و جفت و جور می کنه و اون هی نهیب می زنه . چه حسی داره رسیدن به قطعه اخر ...
در هر صورت ما بایدادامه ی پازل قبلی رو درست کنیم مگه اینکه بیایم از صفر شروع کنیم که اونم سخت میشه دیگه.حالا اومدیم از صفر هم شروع کردیم پازلو هم درست کردیم ته تهش که شکله کامل شد دیدیم اونی نبوده که ما میخواستیم بایس چیکار کنیم؟
تازه بعدشم پازل که تموم بشه خودمون هم تموم میشیم!
زنگیه چقدر سخره ست!
اصلاح:
زندگیه چقدر مسخره ست !
امیدوارم یادداشتم ثبت شه!
می خواستم بگم موافق نیستم! زندگی پازل نیست، چون به هم چسبیده نیست. وقتی امروز تصویرت یک چیزه، مهم نیست که دیروز پازل چی رو می چیدی!
برای بهتاش پایتخت نشین!!و عزیز
اما تفاوت پازل با پازل زندگی در این است که زندگی مثل یک پازل چند بعدی هست و ما هستیم که باانتخاب تکه های اصلی و کلیدی، هر بعدی را که بخواهیم به تصویر میکشیم.پول، ایمان، نیازهای مادی، نیازهای معنوی، جاه و مقام، درستی و صداقت، دوستی با دیگران و هر چیز که برای ما ارزش بیشتری دارد، تکه های اولیه و اصلی زندگی ما را تشکیل میدهند و تکه های بعدی نسبت به آن کنار هم قرار میگیرند.
فرهاد یه مدت سمبوسه نخور
یه چیزی میشی
حرفایه خشگل میزنی
فکر می کنم تو گفته ها(تون) قطعه های جورچینی از واژه های مبهمو کنار هم چیدین....زندگی!!خوب!!بد!؟متفاوت بودن.!!؟......
واسه من زندگی..خوشبختی..دوستی..بودن..مرگ..بزرگ..کوچک..((یه کلی))و کلی چیزای دیگه فقط واژه های مبهمن که نمودی در زندگی معمولی یک بعدی سادم ندارن((البته مطمئن نیستم که همین یک بعدو هم داشته باشه))
ممكنه گاهي پازل ها گم بشن يا ما رو دچار سردرگمي كنن. مهم نيست. مهم اينه كه در پايان اونچيزي كه ساختيم درست باشه. و چقدر لذتبخشه كه حاصل تفكر و زحمات خودمون باشه. نه كپي از بقيه يا ساختن و فقط ساختن. فقط براي اينكه چيزي ساخته باشيم....
واسه مویان:
ها؟
ها نه یا هان و یا بله...شایدم هاهاها!!!منظورت بود...نه؟؟؟؟
در سردرگمی وضعت موجود دست و پا می زنم.شنای مخصوص این وضعیتو بلد نیستم فقط جلوی غرق شدنمو میگیرم دلم برا خنده خواب آزادی گریه و...
تنگ شده
ارسال یک نظر